Als je denkt aan jouw stad of dorp, waar denk je dan aan? Aan welke plek, persoon of gebeurtenis? Met deze vragen zette Naeeda Aurangzeb ons gelijk aan het denken. Iedereen heeft een eigen herinneringen aan zijn of haar stad. En elke plek heeft zijn eigen verhaal. Historisch onderzoek kan dat verhaal wellicht naar boven brengen en zo breng je de historie weer naar het heden.
door Anjuli Veltman
Naeeda Aurangzeb maakte samen met stadshistoricus Wim Willems de tiendelige tv-serie ‘Plekken van herinnering’.
Het is gebaseerd op de columns die Willems schreef in het AD. Daarin vertelde hij zijn jeugdherinneringen over Den Haag.
Totaal onverwacht brachten de verhalen een storm van reacties teweeg. Lezers herkenden verhalen en stuurden hun eigen herinneringen op.
Toen kwam het idee om er een tv-serie van te maken.
Elke aflevering bezoeken Aurangzeb en Willems twee plekken in Den Haag die voor hen een speciale betekenis hebben. Veel gebouwen of plekken hebben tegenwoordig een compleet andere functie maar vaak herinnert er nog wel iets aan vroeger.
De serie draait vooral om het menselijke, kleine verhaal. Een gastarbeider die terugkeert naar de Caballerofabriek of twee veteranen die 10 mei 1940 herdenken op een brug waar nu dagelijkse het verkeer overheen raast.
Bij het verzamelen van materiaal was het archief onmisbaar. Maar veel foto’s en filmpjes kwamen ook uit privécollecties. Dat lijkt misschien lastig, maar mensen zijn vaak juist blij dat je hun verhaal wilt vertellen.
Na het bekijken van twee afleveringen zat iedereen zich denk ik af te vragen wat toch het verhaal is achter dat stukje muur of dat torentje midden op het plein bij hem of haar in de buurt.
Aurangzeb laat ons verder mijmeren over onze jeugd en herinneringen aan onze stad en geeft nog een belangrijk advies mee: ‘Maak iets wat jou blij maakt, blijf dicht bij jezelf.’
