Dagblad van het Noorden begon eerder dit jaar met een onderzoeksteam. Drie verslaggevers van de regionale krant zijn ervoor vrijgemaakt. Chef nieuwsdienst Jan Rozendaal doet op deze plek tweewekelijks verslag van de ontwikkelingen. Hij hoopt op actieve lezers, die willen meedenken. Deel 10.
door Jan Rozendaal
Het zou een groot onderzoek worden. Opening krant, natúúrlijk. De dagen er na veel reacties van lezers, die zich bekocht voelen en dankzij de krant verhaal kunnen halen.
Leveren de telecombedrijven de internetsnelheid die ze beloven in hun reclame? Dat was de vraag, waarvan we het antwoord al meenden te weten. Heel vaak niet dus. Op het platteland, maar ook in de grotere dorpen en steden. Zelden knettert die 50 megabits-snelheid door de kabel de pc binnen.
Zeventig studenten van Windesheim zouden in Groningen en Drenthe op pad gaan om onderzoek te doen. De eerstejaars, voorzien van een identificerende brief ondertekend door school en de hoofdredacteur van Dagblad van het Noorden, zouden aanbellen met de vraag: mag ik uw internetsnelheid controleren?
We zien er van af. En daarvoor hebben we een aantal redenen, die de afgelopen weken een-voor-een boven kwamen kruipen. In willekeurige volgorde komen ze aan de orde.
Mensen die we over onze plannen spraken en die een beetje in het digitale wereldje thuis zijn, zien het nieuws er eigenlijk niet zo van in. Het is bekend bij velen, en de rest interesseert het niet – zoiets.
Daar komt bij dat de telecombedrijven niet gek zijn natuurlijk. In hun advertenties en op de websites spreken in termen – ‘Supersnel internet tot wel 120 Mbit/s’ – dat je als klant geen zaak hebt als het verwachte aantal megabits/seconde niet wordt gemeten.
Ziggo, de grootste aanbieder, pronkt zelfs op de eigen website dat het gemiddeld 80 procent van de beloofde snelheid levert. Tja, waar zou je je dan nog druk om maken…
Opeens kregen we ook beelden van studenten die adres na adres de deur werden gewezen.
Wat zouden wij doen als een vreemde aanbelt met de vraag: Mag ik even achter uw computer plaatsnemen en de snelheid meten? Doembeelden: misschien laat hij/zij wel een virus achter? Ben ik straks verbonden met een of ander internationaal kinderpornonetwerk?
Kortom: het afbreukrisico – veel werk, geen Zaak – werd ons te groot. Het was wel lastig, omdat het ons eerste project met de journalisten in opleiding van Windesheim zou worden.
Een samenwerking waar we nog steeds heel veel vertrouwen in hebben. We hebben daarom pas ‘afgebeld’ nadat we een beter alternatief hadden bedacht. Daarover wordt nu in Zwolle meegedacht.
Ja, achteraf bekeken, hadden we die hindernissen natuurlijk wel eerder kunnen bedenken. Ik stel vast dat we met ons enthousiasme op de loop zijn gegaan. En dat is maar goed ook, dan kom je tenminste tot dingen. Ook al is dat nu in tweede instantie.
En, eerlijk is eerlijk, die internetsnelheid blijft toch wel een beetje kriebelen. Het heeft toch iets onrechtvaardigs; en dat dan laten lopen. Misschien toch nog maar eens over hebben om via de krant een oproepje te doen… Want ingewikkeld is het verder niet: naar www.speedtest.nl surfen en binnen 10 seconden weet je het.
PS: Mocht iemand een goed idee hebben voor een onderzoek waarbij de hulp van 70 studenten kan worden ingezet, ik hou me van harte aanbevolen!
Je kunt Jan Rozendaal ook volgen op LinkedIn en Twitter, of persoonlijk mailen.
Lees hier de eerdere afleveringen uit deze serie.
