Interviews
De Nederlandse openbaarheidswetgeving gaat onterecht uit van een overheid die transparantie hoog in het vaandel heeft. ‘Die cultuur is hier snel weggezakt’, zegt Wim Voermans. Met de nieuwe Wet Open Overheid (WOO) wordt het alleen maar slechter. ‘De initiatiefnemers hebben zich met een kluitje in het riet laten sturen’.
Sinds januari ligt het initiatiefvoorstel voor een Wet open overheid bij de Tweede Kamer. De Woo moest de Wob en de belabberde toepassing daarvan verbeteren. Verbeteren? Een grote blamage, die Nederland internationaal tot risee maakt, oordeelt opperwobber Roger Vleugels. Aanvankelijk als adviseur nauw bij de langdurige totstandkoming van het wetsvoorstel betrokken haakte hij gaandeweg af. De Woo betekent voor journalisten ‘nul komma nul verbetering’.
Journalisten en Wob-juristen zijn een soort tegenstanders maar hebben óók belang bij een goede onderlinge relatie. Saskia Bolte, jurist bij het parket-generaal: ‘Je kunt luis in de pels zijn en tóch vriendelijk. Dat wordt echt gewaardeerd’.
Hou je Wob-verzoek eenvoudig, maak het niet nodeloos juridisch en vertel gewoon wat je weten wilt, zeggen Jacomijn Kuiper en Alois Eberharter, de Wob-juristen van het ministerie van Defensie.
De publieke sector open en toegankelijk? ‘Als ik ambtenaren of bestuurders hoor opgeven over de transparante overheid, kan ik ze niet serieus nemen.’
De Wob? Laat je niet afschrikken, gewoon doen! Dat is het advies van Sjors van Beek, wobber en onderzoeksjournalist bij De Limburger. Hugo van der Parre sprak hem over de fijne kneepjes van dit vak.
‘Je creëert je eigen jurisprudentie.’ Maak kennis met Marlies de Brouwer, WOB-specialist bij de Volkskrant en sinds kort voorzitter van de WOB-werkgroep van de VVOJ.
