VVOJ Conferentie Onderzoeksjournalistiek 2007
De toespraak van David Cay Johnston is ook als audio-opname te beluisteren. Klik op de link om de download te starten (klik met de rechter muisknop en kies voor Opslaan als): David Cay Johnston: keynote 16-11-2007 (27.04 minuten; mp3; 25 mb)
Keynote
Spreker: David Cay Johnston (The New York Times)
Datum en tijd: vrijdag 16 november, 11.35-12.10 uur
Verslag: Arno Kersten
Relevante links:
Pulitzer-winnende artikelen van David Cay Johnston
Artikelen David Cay Johnston in The New York Times
Wikipedia-pagina over David Cay Johnston
“Good interview skills are good dating skills”, begint David Cay Johnston, redacteur van The New York Times, zijn keynote.
Why? ‘Waarom’ is geen goede vraag. Daarmee vraag je iemand zich te verantwoorden voor wat ie heeft gedaan of gezegd. Het kan een aardige quote opleveren, maar geen nieuwe, interessante gegevens. Mensen zijn geneigd te verdedigen wat ze hebben gedaan.
Verbs. Luister naar de verbs. Als je iemand interviewt, luister dan goed naar de werkwoorden die iemand gebruikt. Herhaal het gebruikte werkwoord bij het formuleren van een vraag, dat versterkt bij de geïnterviewde het gevoel dat je het verhaal goed volgt. Werkwoorden drukken een bepaalde actie uit, en bieden veel gradaties en nuances in een relaas. Het maakt nogal wat uit of je loopt, wandelt, rent, stiefelt, flaneert of sluipt.
Respecteer de stilte. Regel: als je een vraag gesteld hebt, houd dan je waffel. Respect the silence. Mensen voelen zich doorgaans ongemakkelijk in die stilte. Na een seconden of twintig, dertig is de neiging die stilte te breken tamelijk groot. Je kan eventueel de vraag opnieuw stellen, iets anders verwoord.
Johnston vertelt een ankedote over een collega die Tom Cruise interviewe. Cruise, die net als andere Hollywood-sterren, zo goed gemediatrained zijn dat ze van tevoren precies weten wat ze gaan zeggen. Die een dossier over de interviewer krijgen waarin staat waarvoor ze moeten uitkijken. Die collega zocht naar een vraag die niet al duizend keer gesteld was en vroeg: “Tom, tell me about the last time you disciplined the kids.” Cruise zweeg en zocht kennelijk naar een antwoord dat hij niet kon vinden. De stilte was veelzeggend en duurde 2 minuten en 1 seconde. Uiteindelijk zei hij dat hij het niet wist.
Wat doe je als interviewer eigenlijk tijdens zo’n stilte, wil iemand in de zaal weten. “Ik kijk de ander rustig en geduldig aan, maar laat mijn ogen niet van ‘m afglijden.”
Wat vinden ‘peers’? Johnston vertelt een anekdote over Seymour Hersh, die decennia geleden een stuk schreef over een Amerikaanse generaal die verantwoordelijk was voor een illegaal bombardement in Laos. Hij had uit allerlei bronnen bewijs voor een hele serie aantijgingen verkregen en belde de generaal aan het eind van zijn onderzoek op om de bevindingen voor te leggen. Hij las het verhaal voor, alinea na alinea, terwijl de andere kant van de lijn stil bleef. De generaal doorbrak pas het stilzwijgen toen Hersh was aanbeland bij de opsomming van de doelwitten van het bombardement. “You forgot POL (petroleum, oil, lubricants)”, riep de generaal. “You gotta include POL.” Waarmee de generaal impliciet het verhaal bevestigde en blijk gaf van zijn voornaamste zorg: voorkomen dat collega-generaals in de rest van de wereld na het artikell denken dat hij een sufkop is, omdat hij geen POL bombardeerde. Oftewel: mensen hechten vaak grote waarde aan wat peers van hen denken.
