We boeken wereldwijd immense vooruitgang. Maar onderzoeksjournalisten vertellen het niet. Volgens journalist en filosoof Ralf Bodelier is het tijd voor een nieuw paradigma. Maak kennis met de man achter The World’s Best News.
Nederlanders en Vlamingen weten niet dat de extreme armoede in de wereld is gedaald van 44 procent in 1980 tot minder dan tien procent vandaag. Ze weten ook niet dat het aantal klimaatslachtoffers de afgelopen eeuw daalde van 240 per miljoen mensen tot vijf per miljoen. En ze weten al helemaal niet dat het jaarlijkse aantal slachtoffers van oorlog en terrorisme sinds de jaren vijftig is gezakt van één op de 113 naar één op de 43.000.
De gemiddelde wereldburger was nooit eerder zo slim, zo rijk, zo gezond, en zo veilig als vandaag. Maar er is niemand die het beseft omdat wij, journalisten, het niemand vertellen. Meer nog dan generieke journalisten, berichten onderzoeksjournalisten vooral over de uitzonderingen op de regel. Over misstanden, conflicten, rampen en ellende. Want zo leerden we het immers op de school voor journalistiek: ‘Goed nieuws is geen nieuws.’ En: ‘If it bleeds, it leads.’
Daarmee laten onderzoeksjournalisten een enorm terrein braakliggen. En dat niet alleen: ze dragen, onbedoeld, ook bij aan het onjuiste en naargeestige beeld dat burgers hebben van de toestand in de wereld. ‘Dat maakt deze vorm van journalistiek tot een directe bedreiging voor onze democratie’, zegt Ralf Bodelier, die het inintitatief nam voor de website The World’s Best News. ‘Juist de beste journalisten verschaffen mensen een verkeerd beeld over zaken als armoede, klimaat of terrorisme. Daarmee bevorderen ze niet alleen angst en machteloosheid, ze drijven mensen ook in de armen van populisten.’
Volgens Bodelier is het tijd voor een nieuw paradigma. Voor ‘verantwoordelijke journalistiek’. Dat is journalistiek die rekening houdt met de politieke en sociale gevolgen ervan. Dat is onderzoeksjournalistiek die, met hulp van grote dataverzamelingen, brede en langlopende trends in beeld brengt.
