Schiphol wil aantrekkelijk zijn voor vliegmaatschappijen en voert daarom al decennialang een beleid om de kosten voor maatschappijen zo laag mogelijk te houden. Schiphol liet daarom zes verschillende afhandelingsbedrijven toetreden op de luchthaven, die met elkaar concurreren wie bagage en vracht van de luchtvaartmaatschappijen mag afhandelen.
Er waren al langer zorgen dat bij een dergelijk beleid de arbeidsomstandigheden voor de cargo- en bagagesjouwers uit het zicht raken. De gezamenlijke onderzoeksredactie van de NOS en Nieuwsuur onderzocht een aantal maanden hoe erg het nu echt gesteld is in de wereld achter de bagagecontrole op Schiphol. De onderzoeksjournalisten kregen interne rapporten, spraken bedrijfsartsen en luisterden naar de verhalen van tientallen medewerkers.
De conclusie: de arbonormen op Schiphol worden al jaren overschreden, tientallen medewerkers kampen met fysieke klachten, bedrijven houden zich niet aan afspraken met de Arbeidsinspectie en de inspectie zelf heeft al 12 jaar geen controles meer uitgevoerd.
Het onderzoek laat zien wat het effect is van beleid waarbij onderaannemers met elkaar moeten concurreren. De klassieke ‘race to the bottom’, waarbij helemaal onderaan het uitvoerende personeel de dupe is van beleid van bestuurders dat gericht is op het zoveel mogelijk drukken van de kosten, en waarbij ook nog eens het toezicht nagenoeg ontbreekt.
