In vijf verhalen, gepubliceerd in De Groene Amsterdammer, onderzoekt Mirjam de Rijk verschillende maatschappelijke sectoren: hoe groot is de invloed van kapitaalkrachtige partijen daar, wat zijn de maatschappelijke effecten en hoe heeft het zover kunnen komen? Ze schetst een breed beeld. In de zorg gaat het bijvoorbeeld over ziekenhuizen, de GGZ, ouderenzorg, tandartsen en meer… Haar speurtocht in het onderwijs leverde uiteindelijk twee verhalen op, waarvan een specifiek over de invloed van (het kapitaal van) big tech in het onderwijs.
Volgens De Rijk was haar onderzoeksmethode eenvoudig maar arbeidsintensief. Ze interviewde zowel mensen uit de praktijk als deskundigen die pretendeerden het veld te overzien. Daarbij stelde ze zich op als een kritisch analytische gesprekspartner, wat werd gewaardeerd. Het opbouwen van een band – niet alleen met betrokkenen maar juist ook met leveranciers van feiten en cijfers – was een succesfactor. Verder gebruikte ze haar eigen denkkracht om cijfers te analyseren en maakte ze schema’s met oorzaak-gevolg relaties om te doorgronden wat er precies aan de hand was.
